Excitabilidad neuronal

La excitabilidad neuronal o impulsu nerviosu ye la capacidá de les neurones de camudar el so potencial llétricu y tresmitir esti cambéu al traviés del so axón. La escitación neuronal producir por aciu un fluxu de partícules cargaes al traviés de la membrana, lo cual xenera una potencial d'aición corriente llétrica de cuenta que depende de la esistencia de distintes concentraciones d'iones a entrambos llaos de la membrana celular y de la capacidá de tresporte activu al traviés d'estes membranes pa xenerar una diferencia de potencial electroquímicu dientro y fora de la célula.

Carauterístiques celulares

La membrana de les célules ta polarizada, por cuenta de qu'hai una repartu desigual de cargues llétriques ente l'interior y l'esterior de la célula. Esto crea una diferencia de potencial, siendo l'esterior positivu respectu al interior. Nel esterior, nel líquidu intersticial, el anión más abondosu ye'l cloru. Nel citoplasma, los aniones más abondosos son les proteínes, que nel pH celular se ionizan negativamente.

El catión más abondosu nel líquidu intersticial ye'l sodiu, y na citoplasma'l potasiu y la mayor parte de los cambeos nel potencial son debíos al intercambiu d'estos iones.

Estímulu d'escitación

La representación gráfica de la variación de potencial respectu al tiempu ye'l potencial d'aición. La cantidá d'estímulu necesariu pa provocar l'actividá d'una neurona, denominar estragal de excitabilidad. Algamáu esti estragal, la respuesta ye un potencial d'aición independiente del estímulu. Esto ye, sigue la llei del tou o nada. Esto ye por cuenta de les canales activaes por voltaxe de sodiu.

Mientres la despolarización, la neurona nun ye escitable y dizse que ta en periodu refractariu absolutu. Mientres la hiperpolarización subsiguiente, la neurona ye parcialmente escitable, parcialmente refractaria, esto ye, que se precisa un estímulu más intensu pa provocar un nuevu potencial d'aición, yá que aumentó l'estragal de excitabilidad.

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos